اوضاع خاص کشور دو هفته‌ای است شرایط همه را تغییر داده و ورزشی‌ها نیز برای ادامه اجرای برنامه‌های خود با محدودیت‌هایی مواجه شدند. در روز‌هایی که برخی از اعزام‌های بین‌المللی لغو شد و حتی برخی تیم‌های اعزامی به خارج به سختی به وطن بازگشتند مسئولان کمیته‌ملی المپیک در اولین فرصت ممکن از بانوی تاریخ‌ساز دوومیدانی ایران تجلیل کردند تا معلوم شود حتی شرایط جنگی نیز مانع از قدردانی از مدال‌آوران و افتخارآفرینان نمی‌شود.
اعزام تیم‌ملی دوومیدانی به قهرمانی آسیا با آبروریزی بزرگ همراه بود، اما این رسوایی دلیل نمی‌شود که مدال طلای ریحانه مبینی را فراموش کنیم یا ارزش آن را پایین بیاوریم. این ملی‌پوش باانگیزه اولین طلای تاریخ دوومیدانی بانوان کشور را در قاره‌کهن به گردن آویخت و اگر آن رفتار غیراخلاقی از آن چند نفر سر نمی‌زد و آن رسوایی به بار نمی‌آمد، می‌بایست استقبالی بسیار باشکوه‌تر از این بانوی قهرمان انجام می‌شد، ولی متأسفانه اخبار تأسفبار منتشر شده همه چیز را زیر سؤال برد و هنوز هم نمی‌دانیم چه سرنوشتی در انتظار متهمان زندانی در کره‌جنوبی خواهد بود.
اما از اینها که بگذریم می‌رسیم به موضوع تجلیل از ریحانه مبینی در خلال جلسه هیئت‌اجرایی کمیته‌ملی المپیک؛ بااینکه شرایط هنوز کاملاً عادی نشده و ساختمان کمیته در حمله اخیر دشمن دچار آسیب شد خوشبختانه این مسئله خللی در برنامه‌های کمیته المپیک ایجاد نکرد و روز گذشته قهرمان آسیا پاداش نقدی خود از کمیته را دریافت کرد. همیشه گفته و تأکید کرده‌ایم ورزشکاران برای ادامه فعالیت‌های خود و آماده‌سازی بدون دغدغه برای مسابقات بزرگ، به حمایت‌ها و توجهات مسئولان نیاز دارند. موفقیت در ورزش قهرمانی یکی دو روزه به دست نمی‌آید و هیچ‌کس با چند جلسه تمرین قهرمان آسیا نمی‌شود. همین ریحانه مبینی در مصاحبه‌هایش بار‌ها گفته طی سال‌های گذشته چه سختی‌هایی را تحمل کرده و چه رنج‌هایی را به جان خریده تا توانسته هم به تحصیلش برسد و هم مدال طلای آسیا بگیرد. حال که او توانسته یک تنه از سد همه مشکلات و چالش‌ها بگذرد و رؤیایش را محقق سازد، این انتظار می‌رود که نهاد‌های ورزش کشور بیش از پیش قدر استعداد و توانایی مدال‌آوری او را بدانند و توجهی ویژه به ریحانه مبینی داشته باشند. البته ریحانه تنها ورزشکاری نیست که توانایی درخشش در میادین بین‌المللی و آوردگاه‌های بزرگ را دارد. بسیاری دیگر از ورزشکاران مرد و زن ایران برای آنکه خود را ثابت کنند با جان و دل و حتی با هزینه کردن از جیب خود به جنگ رقیبان می‌روند، ولی درنهایت با بی‌مهری‌های آزاردهنده و تبعیض‌های زیاد مواجه می‌شوند.
با احتساب هزینه‌های جاری ۱۰۰ میلیون تومان برای قهرمانی در آسیا پاداش قابل توجهی نیست ولی این حسن را دارد که نشان می‌دهد کمیته‌المپیک حواسش به مدال‌آوران است و آنها را فراموش نمی‌کند. امیدواریم در آینده رقم چنین مدال‌هایی افزایش یابد تا بخشی از دغدغه‌های مدال‌آوران مرتفع شود. از طرفی منتظریم ببینیم وزارت ورزش چه برنامه‌ایی برای قدردانی از ریحانه مبینی دارد و اینکه بالاخره تکلیف برخورد قاطع با خاطیان کاروان دوومیدانی چه می‌شود. همان‌طور که قدردانی و پاداش برای انگیزه گرفتن و حل مشکلات ورزشکاران ضروری است، اعمال قوانین انضباطی و اجرای دقیق آن نیز در پیشرفت ورزش کشور و درخشش ورزشکاران‌مان تأثیر مستقیم دارد. درست است فعلاً همه نگاه‌ها به تحولات خاورمیانه معطوف شده ولی وزارت ورزش در اولین فرصت هم باید از سه مدال‌آور کاروان دوومیدانی در قهرمانی آسیا تجلیل کند و هم رسیدگی به حواشی فدراسیون دوومیدانی و نفرات خاطی را در اولویت قرار دهد.
